Ο (Εξαιρετικός) Μικρός Πρίγκηπας ...

Μέρος 2ο
Μέρος 3ο
Μέρος 4ο
Μέρος 5ο
Μέρος 6ο
Μέρος 7ο (τέλος)

Μερικές αρνητικές επιπτώσεις ... των ανταμοιβών

Από το εξαιρετικό άρθρο

του Thomas Gordon:
" The Case Against Disciplining Children at Home or in School"
(το οποίο πρωτοεκδόθηκε στο Rerson-Centered Review,
Vol.3, n.1, February 1988),

Ένα μικρό απόσπασμα λοιπόν

(σε δική μου μετάφραση):

Μερικές αρνητικές επιπτώσεις της επιβράβευσης

Οι περισσότεροι άνθρωποι ήδη έχουν γνώση των αρνητικών επιπτώσεων της προσπάθειας ελέγχου των παιδιών με την ανταμοιβή:

1) Τα παιδιά αρχίζουν να "δουλεύουν για τις επιβραβεύσεις", όπως για παράδειγμα οι σπουδαστές που δουλεύουν για τη βαθμολογία αντί για τη μάθηση.

2) Τα παιδιά μπορούν να γίνουν εθισμένα στο να παίρνουν επιβραβεύσεις - αναζητούν κατά συνήθεια επαίνους, επιδοκιμασία ή θετικά σχόλια, όπως και χειροπιαστά βραβεία.

3) Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν αρχίζουν να διακρίνουν την κρυμμένη ατζέντα (τον έλεγχο) πίσω από τις ανταμοιβές των ενηλίκων.

4) Ο έπαινος συχνά μεταφέρει στα παιδιά ένα συγκεκριμένο στοιχείο μη αποδοχής, όπως σ' αυτή τη δήλωση, για παράδειγμα, "Σήμερα κατανόησες το  μάθημα γιατί δεν ονειροπολούσες όπως χθές".

5) Τα παιδιά συχνά δεν εμπιστεύονται τον έπαινο, όταν δεν συμφωνεί με τη δικιά τους αυτο-εικόνα (αυτο-αντίληψη).

6) Ο έπαινος και οι άλλες επιβραβεύσεις ανυψώνουν αντιζηλίες και την ανταγωνιστικότητα μεταξύ των παιδιών.

...

άρθρο εναντίον της πειθαρχίας και του ελέγχου στο σπίτι ή το σχολείο, 
τουλάχιστον εκείνης της μορφής πειθαρχίας
μέσω της άσκησης Δύναμης, Πίεσης, Ελέγχου, Εξουσίας ή Αυθεντίας,
(αρχίζω με κεφαλαίο γράμμα μονάχα για να τονίσω την εξωτερικά τιθέμενη εξουσία,
την κατοχή -από κάποιον- εξουσίας και δύναμης πάνω σε κάποιον άλλο)

σε αντίθεση με την αυθεντία-έλεγχο-πειθαρχία διαμέσου της
απόκτησης (ειδικών) γνώσεων
ή
επαγγελματικής ή εργασιακής εξειδίκευσης,
ή
μέσω αμοιβαίας συμφωνίας
...
Το άρθρο βέβαια προχωρά
με τις ανεπάρκειες και τους κινδύνους της τιμωρίας

καθώς και με την πρόταση των γνωστών πια από τον Gordon
εναλλακτικών τρόπων
για τα θέματα πειθαρχίας ή αυτοπειθαρχίας των παιδιών:
Συμμετοχή τους στο καθορισμό των κανόνων
Μη-επικριτικά "εγώ-μηνύματα"
Συμμετοχική διαχείριση στα σχολεία
Βοήθεια προς τα παιδιά για την εύρεση των δικών τους λύσεων στα προβλήματά τους
Η "κανένας-χαμένος" μέθοδος για την διευθέτηση των συγκόύσεων κλπ
...
O Thomas Gordon λοιπόν, λίγο πιο "μεθοδικός" στα πλάισια
της Προσωποκεντρικής Προσέγγισης
όπου κάθε "μέθοδος" και "τεχνική" ασφαλώς και ΔΕΝ αποτελεί την ουσία
αυτού που θα ονομάζαμε Στάση,
η οποία βασίζεται στην ενσυναίσθηση, την άνευ όρων αποδοχή και τη γνησιότητα

Γνωστός για τα "κλασσικά" του προγράμματα:


Teacher Effectiveness Training (T.E.T.)

(Gordon, T. (1999). Ο αποτελεσματικός δάσκαλος. (μτφρ.Β. Κοντογιώργος, Π. Ορφανίδης Αθήνα: Ευρωσπουδή  Εκπαιδευτήρια   «Κωστέα  – Γείτονα»)

και Parent Effectiveness Training (P.E.T.)

αλλά και το "Group-Centered Leadership and  Administration" 

στο πολύ σημαντικό βιβλίο
του Carl Rogers:
"Client-Centered Therapy"

Μίλα!, μη φοβάσαι ... Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου

Aξιοπρεπής η ημερίδα της ΕΨΥΠΕ

(Σάββατο 27 Νοεμβρίου)

(αν και λόγο ... κούρασης δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω μέχρι τέλους)

σχετικά με το Σχολικό Εκφοφισμό (bulling)

"Μίλα!, μη φοβάσαι"

Φροντίστε να δείτε τις σχετικές παρουσιάσεις (στο site τους)

και να προμηθευτείτε το σχετικό εγχειρίδιο που σε λίγο θα εκδώσουν (δωρεάν)

Μου άρεσε επίσης που (προς έκπληξή μου!) υπήρξε μία αναφορά στην "ανθρωπιστική" (προσωποκεντρική) προσέγγιση ...

Ακούστηκε βρε παιδί μου το όνομα του Rogers ! ...

Το Πολυτεχνείο του χτες στο σχολείο του σήμερα

Σε λίγες μέρες γιορτάζουμε άλλη μια επέτειο του Πολυτεχνείου. Για άλλη μια φορά θα επαναλάβουμε τραγούδια, ντοκιμαντέρ, σχολικές γιορτές...
Κι ύστερα; Το απόλυτο τίποτα, τουλάχιστον για τους περισσότερους μαθητές.

Υπάρχει τρόπος να εξαφανίσουμε αυτήν την ανία από τα μάτια των παιδιών;

-Να καταργήσουμε τις σχολικές γιορτές, ακόμα και αυτήν την πορεία, που κάθε χρόνο με πανομοιότυπο τρόπο καταλήγει σε ξέπνοα συνθήματα μπροστά από την Αμερικάνικη Πρεσβεία ή στο γνωστό κλεφτοπόλεμο κουκουλοφόρων και ΜΑΤ μπροστά από το Πολυτεχνείο, λένε πολλοί. Τίποτα από αυτά δεν έχει νόημα.

Ειδικά σε μια νεολαία που δεν έχει ζήσει τίποτα από τα βιώματα της γενιάς του ΄73, που δεν έχει δει τανκς να περιφέρονται στους δρόμους, όλα αυτά τα επαναστατικά μηνύματα μάλλον δεν έχουν να τους πουν τίποτα.

-Και τι με νοιάζει εμένα τι έγινε κάποτε (παρεπιπτόντως, έχουν περάσει 37 χρόνια) στο Πολυτεχνείο; Εγώ σήμερα ζω σε ένα σύστημα που συνεχώς με προδίδει, σε ένα σχολείο που δε μου λέει τίποτα ουσιαστικό, σε μια οικογένεια που δε με ακούει. Τελικά, ποια είναι η δική μου θέση; Είτε μπω στο Πανεπιστήμιο είτε όχι το πιο πιθανό είναι να καταλήξω άνεργος, και μάλιστα σε μια χώρα που, όπως φαίνεται, βαδίζει κατευθείαν στη χρεωκοπία. Το καλύτερο που θα έχω να κάνω σε δέκα χρόνια θα είναι να μεταναστεύσω. Αυτά και άλλα τέτοια -και με το δίκιο του- θα πει ο κάθε έφηβος στην Ελλάδα του 2010.

Τι να αντιτείνει κανείς σε μια τόσο ειλικρινή και γεμάτη αγανάκτηση θέση; Νομίζουμε ότι τα παιδιά στην εφηβία δεν ακούν τίποτα, ότι είναι στο δικό τους κόσμο, γιατί συνήθως δεν αντιδρούν όταν οι μεγάλοι τους μιλάμε. Και τι τους λέμε άλλωστε; Συνήθως τους επικρίνουμε για συμπεριφορές, τους υπενθυμίζουμε τις υποχρεώσεις τους και σχολιάζουμε το ντύσιμό τους. Και βέβαια υποθέτουμε ότι τα παιδιά δεν έχουν σεβασμό και άποψη για τίποτα.

Αν όμως κάποια στιγμή το παιδί νιώσει τόση πίεση και τελικά μας κάνει τη χάρη να εκφραστεί, με έκπληξη διαπιστώνουμε ότι οι νέοι έχουν άποψη και πολύ μεγαλύτερη συναίσθηση του πού βρίσκονται σε σχέση με τους μεγαλύτερους. Τότε βλέπουμε την οργή και την αγανάκτηση στα μάτια τους, για όλα όσα συμβαίνουν γύρω τους.
Και το σημείο αυτό είναι κρίσιμο: εκείνη τη στιγμή οι περισσότεροι, γονείς ή δάσκαλοι, αρχίζουμε τις στείρες διδαχές:
- Πρέπει να σέβεσαι την ιστορία και τους ήρωες...πρέπει... πρέπει...

Τότε, το παράθυρο που για μια στιγμή μόνο άνοιξε μπροστά μας κλείνει ερμητικά και το παιδί παραμένει στο σκοτάδι αυτών των συναισθημάτων. Άλλωστε είναι δύσκολο να καταφέρει κανείς να κρατήσει αυτό το παράθυρο ανοιχτό, αυτά τα μάτια να τον κοιτούν όχι με απαξίωση, αλλά αληθινά, ίσια στα μάτια...

Θα μπορούσαμε όμως να χαμηλώσουμε τους τόνους και να αφήσουμε στην άκρη τις άμυνές μας απέναντι στο παιδί. Τότε θα απελευθερωνόταν από μέσα μας και η δική μας οργή και αγανάκτηση. Θα παίρναμε τα παιδιά από το χέρι και θα τους λέγαμε πως, ναι, δεν έχουμε κανέναν εύκολο δρόμο να τους δείξουμε και καμιά εύκολη απάντηση να τους δώσουμε. Θα παραδεχόμαστε ότι δεν έχουμε κανέναν κόσμο όμορφο κι αγγελικά πλασμένο να τους δώσουμε.

Όμως το πιο σημαντικό θα ήταν πως θα κρατούσαμε ο ένας το χέρι του άλλου. Το πιο σημαντικό θα ήταν πως θα νιώθαμε για μια φορά πως δεν είμαστε αντίπαλοι, πως οι ψυχές μας αγγίζουν η μια την άλλη, πως το κενό μεταξύ μας δεν υπάρχει πια.

Τότε θα μπορούσαμε πολύ απλά εμείς να πούμε στα παιδιά και τα παιδιά να καταλάβουν πως τίποτα στη ζωή δεν κερδίζεται χωρίς αγώνα.

Πως δεν υπάρχει καμιά επανάσταση που δεν ξεκινά από την ψυχή.

Πως η γνώση της ιστορίας του Πολυτεχνείου δεν είναι ένα μάθημα για το σχολείο, αλλά ένα μάθημα για την ίδια τη ζωή...

Πως κι εκείνοι οι φοιτητές πάλευαν τις ίδιες χίμαιρες, είχαν τα ίδια αδιέξοδα.

Πως καθώς στέκονταν μπροστά από τις πόρτες του Πολυτεχνείου και φώναζαν "Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία", φώναζαν για αυτά που και σήμερα όλοι θα ήθελαν να φωνάξουν.

Πως ήταν κι αυτοί παιδιά...

Τότε ίσως να απαγγέλλαμε μαζί τη Ρωμιοσύνη του Ρίτσου, θα ακούγαμε μαζί το "Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή..."χωρίς να νιώθουμε ανία...Ίσως και να το σιγοψιθυρίζαμε...

Θα μπορούσαμε...


Προτείνουμε να παρακολουθήσετε το παρακάτω βίντεο

(το οποίο με τρόπο σύγχρονο αναφέρεται στα γεγονότα του Πολυτεχνείου)

(από το αρχείο της Εκπαιδευτικής Τηλεόρασης)

"Ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ που με ένα σύγχρονο τρόπο αναφέρεται στα γεγονότα του Πολυτεχνείου του 1973…Ένας νέος βρίσκει τυχαία ξεχασμένα γράμματα της μητέρας του από τις μέρες της εξέγερσης και μέσα από αυτά βιώνει μια πρωτόγνωρη συγκίνηση."

Own your space ...

"Το βιβλίο αυτό είναι αφιερωμένο σε κάθε έφηβο που παίρνει το χρόνο να είναι ασφαλής και να μάθει να είναι ασφαλής και έξυπνος online"


H Linda McCarthy 
γράφει για όλους εσάς, για όλους εμάς


Πως θα ασφαλίσουμε, πως θα προστατέψουμε το "χώρο" μας (τους "χώρους" μας) ;


Κατεβάστε το βιβλίο (σε μορφή pdf) εδώ

Η κατάληψη στο 1ο Γυμνάσιο Μαρκοπούλου

Ως μαθήτρια του 1ου Γυμνασίου Μαρκοπούλου θα εκφράσω τις απόψεις μου, με βάση αυτά που είδα, σχετικά με την κατάληψη που έλαβε χώρα την Τετάρτη, στις 13 του μηνός.

Καταρχήν θέλω να τονίσω ότι η κατάληψη οποιουδήποτε δημόσιου χώρου είναι παρανομία. Παρόλα αυτά, την Τετάρτη το πρωί έγινε κατάληψη!

Η ψηφοφορία έγινε χωρίς οι εκπρόσωποι του 15μελούς, να ανακοινώσουν τα αιτήματα, προκειμένου να ενημερωθούν οι μαθητές και να ψηφίσουν ανάλογα!! Ουσιαστικά οι περισσότεροι από μας, ψηφίσαμε χωρίς να ξέρουμε τι υποστηρίξαμε και τι απορρίψαμε.

   Φαγώθηκαν όλοι λοιπόν, να γίνει κατάληψη και μόλις ανοίξανε οι πόρτες ΕΦΥΓΑΝ ΟΛΟΙ!!!

Για όσους δεν γνωρίζουν, αυτοί που ψηφίζουν υπέρ πρέπει κανονικά να μείνουν στο σχολείο, υποστηρίζοντας τη θέση τους και τα αιτήματά τους.

Ας μην το σχολιάσω καλύτερα…!

Πρέπει επίσης να αναφέρω ότι για τυπικούς λόγους, κατόπιν εορτής, συντάχτηκαν τα αιτήματα, σύμφωνα με όσους ήσαν παρόντες.

Πρώτο αίτημα ήταν ο νόμος του Καλλικράτη(που δεν ισχύει)

και τα υπόλοιπα-με τα οποία εν μέρει συμφωνώ-αφορούσαν τα προβλήματα του σχολείου(τοίχοι, Ι.Ε.Κ, τουαλέτες κλπ).

Για να μην σας τα πολυλογώ, ελάχιστοι ήσαν όσοι έμειναν στο σχολείο και την επόμενη μέρα η κατάληψη δεν συνεχίστηκε.

Με βάση τα παραπάνω θεωρώ απαράδεκτο που δεν ακούστηκαν τα αιτήματα και που έφυγαν οι περισσότεροι μαθητές. 

Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι η κατάληψη έγινε για να χαθεί το μάθημα της Τετάρτης. 

Έτσι πιστεύω ότι είτε το 15μελές τα μπάλωσε με τα αιτήματα για να κατορθώσει το επιθυμητό, είτε υπήρξαν ελάχιστοι που πραγματικά ήθελαν να γίνουν κάποιες διορθώσεις στις βλάβες που υπάρχουν στο σχολείο. Οι μαθητές που επιθυμούσαν διορθώσεις, θα μπορούσαν να είχαν συζητήσει αρχικά με το 15μελές, ύστερα να απαριθμούσαν τα προβλήματα και κατόπιν να απευθύνονταν στον διευθυντή και να βρουν κάποια λύση με δημοκρατικές διαδικασίες.

Εν κατακλείδι, παρ' όλη την αναστάτωση που προκλήθηκε το πρωινό της Τετάρτης, τουλάχιστον ο Δήμος έστειλε εργάτες για να βάψουν τους τοίχους.

Ελένη Κων/να Μακροπούλου Γ΄2

Καλή χρονιά "Εκτός Ύλης"!

Το Εκτός Ύλης καλωσορίζει τη νέα σχολική χρονιά.
Όπως και πέρσι, έτσι και φέτος θα προσπαθήσει να αποτυπώσει στις σελίδες του τις ανησυχίες και τα ενδιαφέροντά σας όσο καλύτερα μπορεί, με στόχο να αποτελέσει το δικό σας λόγο, τη δική σας φωνή στην ενημέρωση, τον προβληματισμό, την ψυχαγωγία και ...κυρίως τη δημιουργία!
Μείνετε συντονισμένοι!

Απολογισμός Πολιτιστικού Έργου 2009-2010: Σχολική Εφημερίδα: "Εκτός Ύλης"

1ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2009-10

Διεύθυνση:

Παπαβασιλείου 36

19003 Μαρκόπουλο

Τηλέφωνο: 22990-25207

Fax: 22990-25267

e-mail: mail@gym-markop.att.sch.gr

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ 2009-10

ΘΕΜΑ: ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ

ΤΙΤΛΟΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ

"Εκτός Ύλης"

http://ektos-ylis.blogspot.com

Υπεύθυνοι καθηγητές

Στυλιανή Σταθουλουπούλου (ΠΕ 02), Νικόλαος Κυπριωτάκης (ΠΕ 04)

Συμμετέχοντες μαθητές

Γκίνη Μαντλέν, Ελένη Μανωλιτζά, Μαρία Παπακωνσταντίνου, Δήμητρα Πολύζου, Χαρούλα Ρούσσου, Ιρένα Ανγκέλοβα, Ισμήνη Ανεμογιάννη, Μαρία Γιανόγλου, Αλεξάνδρα Δαγκλίδη, Ιωάννα Δημητρίου, Βασίλης Δήμου, Ελένη Δουβίκα, Μάνος Καπαρός, Γρηγορία Μεθενίτη, Αντώνης Μπαμίχας, Κυριακή Μπέη, Σωκράτης Μπέης, Ζαφειρία Ξενάκη, Γεωργία Σειρήνογλου, Ελένη Πετούρη, Ελένη Κορωνιά, Αδαμαντία Καραγιάννη, Μαρίνα Κάλφα, Νίκη Καυκά, Έλενα Μπότη, Βασιλική Δημητρίου, Ρενάτα Γιάχια, Αριστείδης Ντότσικας, Ιωάννα Πίντζου, Μαρία Σπανίδη, Μάκης Χασιώτης

Α. ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Η ιδέα για τη δημιουργία σχολικής εφημερίδας ασφαλώς δεν είναι κάτι καινούριο, αφού πολλά σχολεία ανέκαθεν επιλέγουν τέτοια προγράμματα. Όμως φέτος ήταν η πρώτη φορά που το 1ο Γυμνάσιο Μαρκοπούλου, μέσα από ένα τέτοιο πρόγραμμα, επεχείρησε να προσφέρει στους μαθητές νέα ερεθίσματα για γνώση, έκφραση και δημιουργία, όσον αφορά θέματα που τους απασχολούν και τους ενδιαφέρουν. Αυτή η δραστηριότητα -και μάλιστα μέσα στο χώρο του σχολείου, που κατά παράδοση βαραίνει στην ψυχολογία του μαθητή ως πηγή άγχους, πίεσης, πολλές φορές και απόρριψης- έδωσε τη δυνατότητα στους μαθητές να αυτενεργήσουν, να βιώσουν τη χαρά μιας προσωπικής δημιουργίας, η οποία απετέλεσε ένα κανάλι επικοινωνίας με την υπόλοιπη σχολική κοινότητα και –ευρύτερα- με τον έξω κόσμο.

Β. ΣΤΑΔΙΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

α) Ως το τέλος Οκτωβρίου 2009 συγκροτήθηκε η συντακτική ομάδα της εφημερίδας από μαθητές και των τριών τάξεων και έλαβε χώρα η πρώτη συνάντηση της συντακτικής ομάδας με τους υπεύθυνους εκπαιδευτικούς, κατά την οποία:
• συζητήθηκαν ο γενικός σκοπός και οι επιμέρους στόχοι της εφημερίδας
• προσδιορίστηκε η διπλή φυσιογνωμία της σχολικής εφημερίδας σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή, καθώς και ο τίτλος αυτής «Εκτός Ύλης».
• τέθηκαν ως κριτήρια για την επιλογή των θεμάτων της εφημερίδας η ενημέρωση, ευαισθητοποίηση, αλλά –κυρίως- η έκφραση απόψεων των μαθητών για ό,τι τους αφορά και τους ενδιαφέρει
• ορίστηκαν οι θεματικοί άξονες της εφημερίδας σε συνάρτηση με σημαντικά κοινωνικά και εκπαιδευτικά ζητήματα, τον αθλητισμό, τον ελεύθερο χρόνο και την ψυχαγωγία, αλλά και σε σχέση με θέματα που αφορούν ειδικά το εν λόγω σχολείο και την τοπική κοινωνία (π.χ. η ιστορία του σχολικού κτηρίου, τα Λατομεία ),
• οι μαθητές ατομικά ή ομαδικά επέλεξαν τα θέματα που τους ενδιέφεραν
• δόθηκαν οι απαραίτητες οδηγίες από τους υπεύθυνους καθηγητές για τη διαπραγμάτευση από τους μαθητές των θεμάτων που είχαν επιλέξει: θα έπρεπε να συγκεντρώσουν το απαραίτητο υλικό, να το αξιολογήσουν και να συνθέσουν το άρθρο τους.

β) Ως το τέλος Ιανουαρίου 2010:

• δημιουργήθηκε το ηλεκτρονικό ιστολόγιο της σχολικής εφημερίδας με διεύθυνση http://ektos-ylis.blogspot.com,

στο οποίο έχουν γίνει ως τώρα δεκάδες αναρτήσεις τόσο από μαθητές, όσο και από καθηγητές σχετικά με μια πληθώρα θεμάτων
• σε τακτές συναντήσεις της συντακτικής ομάδας με τους υπεύθυνους εκπαιδευτικούς
αντιμετωπίστηκαν τα όποια προβλήματα, ελλείψεις ή αδυναμίες παρουσιάστηκαν στους μαθητές κατά τη πραγμάτευση των θεμάτων που προορίζονταν για το έντυπο της σχολικής εφημερίδας
• έγινε αξιολόγηση, επιμέλεια και καταμερισμός από τους υπεύθυνους καθηγητές των θεμάτων που θα δημοσιεύονταν στο πρώτο φύλλο της εφημερίδας

γ) Ως το τέλος Μαρτίου 2010 και σε συνεργασία των υπευθύνων καθηγητών με τη Διεύθυνση του σχολείου, καθώς και με το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων:

• η ύλη του πρώτου φύλλου δόθηκε σε τυπογραφείο προς ανάλογη επεξεργασία
• ακολούθησαν οι απαραίτητες αλλαγές και διορθώσεις
• εκτυπώθηκε το 1ο φύλλο της σχολικής εφημερίδας του 1ου Γυμνασίου Μαρκοπούλου


δ) Τον Απρίλιο – Μάιο 2010 το πρώτο φύλλο της εφημερίδας του 1ου Γυμνασίου Μαρκοπούλου:
• κυκλοφόρησε εντός σχολείου, αλλά και εκτός (σε άλλα σχολεία, υπηρεσίες, κλπ της περιοχής Μαρκοπούλου)
• συμμετείχε στο Διαγωνισμό Μαθητικού Εντύπου που διοργάνωσε η Εφημερίδα
«Τα Νέα»

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ

Δεδομένης της πολύ θετικής ανταπόκρισης των συμμετεχόντων μαθητών και όλης της σχολικής κοινότητας απέναντι στο πρωτόλειο ενός πολλά υποσχόμενου –όπως φαίνεται- συλλογικού έργου αφενός, και του ζήλου με τον οποίο εργάστηκαν οι υπεύθυνοι καθηγητές του προγράμματος αυτού αφετέρου, θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι ο σκοπός του προγράμματος έχει επιτευχθεί κι ότι το εν λόγω σχολείο δύναται και επιθυμεί να στηρίξει και μελλοντικά αυτή τη νέα προοπτική αυτενέργειας, αυτοέκφρασης και δημιουργίας για τους μαθητές του.

Μπορείτε να διαβάσετε το 1ο τεύχος

της εφημερίδας του σχολείου μας

σε ηλεκτρονική μορφή ...

(παρακάτω βλέπετε μια προεπισκόπιση των πρώτων 8 από τις 16 σελίδες του τεύχους)

Ελπίζουμε να το βρείτε ενδιαφέρον ...

Κάντε κλικ για να διαβάσετε την ολοκληρωμένη έκδοση σε νέο "παράθυρο"

Το έργο της καθηγήτριάς μας των καλλιτεχνικών, κας Διακομή, στο διαδίκτυο

Κύκλοι και κυκλοειδή,
κύκλοι τέλειοι και ατελείς
πλάσματα ενσύρματα, πλάσματα συρμάτινα ...
λεπτομέρειες μεγεθυμένες
λεπτομέρειες που μοιάζουν με εικόνες από μικροσκόπια
χορδές και υπερχορδές,
επαναλήψεις, σπείρες και πλοκάμια που κουλουριάζονται

Θα μπορούσαν να είναι βακτηριακοί μικρόκοσμοι
υποατομικά σωματίδια
δονήσεις και νήματα
αυτά τα άπειρα νήματα που ... νηματώνουν τη ζωή και τον κόσμο μας ...

Χαρείται το site της κυρίας Διακομή στη διεύθυνση
http://diakomi.com/
και πάρετε μια γεύση από τον μυστηριώδη κόσμο των δημιουργημάτων της.

Βία

«Η γλώσσα, και όχι κάποιο αρχέγονο εγωιστικό ένστικτο-συμφέρον (interest), είναι ο πρωταρχικός και ο μεγαλύτερος διχαστής (divider).
Είναι εξαιτίας της γλώσσας που εμείς και οι γείτονές μας (μπορούμε να) «ζούμε σε διαφορετικούς κόσμους» ακόμα και όταν ζούμε στον ίδιο δρόμο.
Εκείνο το οποίο σημαίνει αυτό, είναι πως η λεκτική βία δεν είναι μια δευτερεύουσα διαστρέβλωση, αλλά το ύστατο καταφύγιο οποιασδήποτε ανθρώπινης βίας ειδικότερα.»


«Έτσι ακριβώς, όταν έχουμε να κάνουμε με την εικόνα ενός φρενήρους πλήθους, να επιτίθεται και να κατακαίει κτίρια και αυτοκίνητα, να λυντσάρει ανθρώπους, κλπ,
δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε τα πλακάτ που μεταφέρουν και τις λέξεις οι οποίες υποστηρίζουν και δικαιολογούν τις πράξεις τους.»

Slavoj Zizek: Violence (ProfileBooks) (μετάφραση δική μου)

Η βία, τι κάνουμε με τη βία; το μίσος, την υπέρμετρη, την τυφλή βία, αυτή τη βία που φωλιάζει στα κρυφά, κάτω από διαστρεβλωμένες γενικές επιταγές, γενικεύσεις, καθήκοντα και εντολές,
κάτω από κουκούλες, στα κρυφά,
ανεύθυνη, απρόσωπη,
δειλή, ύπουλη, δόλια ...

Το πλήθος είναι μια καλή πρόφαση, μια καλή ασπίδα, μια καλή κρυψώνα.
Αυτό το μεγάλο κύμα, το πλήθος το απρόσωπο, είναι μια καλή κρυψώνα,
για να κρύψει κανείς το πρόσωπό του, για να μην έχει συνέπειες,
για να μην έρθει αντιμέτωπος με τον πραγματικό άλλο,
για να ξεφύγει από την κρίση, για να μπορέσει να είναι ανάξιος,
για να μπορέσει να είναι ποταπός,
να καταστρέψει χωρίς να καταστραφεί,
να προκαλέσει, να ζήσει τη σαδιστική απόλαυση,
να διχαστεί, να αποπροσωποποιηθεί.

Τι κάνουμε με τη βία; με την υπέρμετρη, την τυφλή βία;
τη βία την αναξιοπρεπή,
τη βία που δεν έχει καν υπόβαθρο ιδεολογικό,
τη βία που είναι ζωώδης, ασυμβολοποίητη, ασύμβατη, παράλογη;
τη βία που είναι αδιάκριτη,
που στρέφεται εναντίον αυτών των ίδιων των γειτόνων μας,
αυτών των ίδιων των ανθρώπων που μένουμε μαζί τους στον ίδιο δρόμο;
που καταστρέφει αυτούς τους ίδιους τους ανθρώπους που μας μοιάζουν.

μοιάζουν οι θύτες και τα θύματα;
είναι οι θύτες από μια άλλη πλευρά;
από την άλλη πλευρά ενός αγεφύρωτου χάσματος;

είναι αυτό το χάσμα ... "γλωσσικό"; (με την έννοια που δώσαμε στον όρο)
είναι τόσο ... ανίκανος ο κόσμος των θυτών;
τόσο ανίκανος,
ώστε να φτάνει να ορθώσει δόλια αυτή τη δολοφονική διεστραμμένη ... "ικανότητα",
αυτή την ... ομιλία-πράξη-σήμα-σύμβολο ; ...
είναι αυτό μια πράξη απελπισίας; είναι αυτό μονάχα μια πράξη απελπισίας; μιας "ανυπόφορης δυσχέρειας";

«μια βίαιη πράξη διαμαρτυρίας που δεν απαιτεί τίποτα»,
μονάχα τη βία, αυτή την εκτόνωση, το έγκλημα, τη δολοφονία, τη φωτιά,
τη βία χωρίς πρόγραμμα «ούτε καν ομιχλώδες» ...

Άναρθρη βία, χωρίς φωνή, ανίκανη να αρθρώσει λόγο, να αρθρωθεί, να συναρθρωθεί ...
Είναι έτσι;

«Τι εξυπηρετεί άραγε η φημισμένη μας ελευθερία επιλογής, όταν η μοναδική επιλογή είναι μονάχα  να παίξει κανείς με τους κανόνες και η (αυτό-)καταστροφική βία;»

«Ένα ανυπόφορο βάρος δυσφορίας» …
«μια ανικανότητα να εντοπίσουν την εμπειρία της κατάστασής τους εντός ενός όλου με νόημα» … 
«μια έκρηξη χωρίς συγκεκριμένες κοινωνικο-οικονομικές ρίζες»

Είναι έτσι;
Μια πράξη άμεση, μια πράξη φανερή, ολοφάνερη, σοκαριστική,
μια πράξη για φανέρωση ...
Είναι έτσι;

Είτε το θέλετε είτε όχι είμαστε εδώ.
Αυτό μοιάζει να λένε;

Από την περιοχή του κρυφού και του κρυμμένου έρχονται στο φως;

Δεν μπορείτε να αγνοήσετε την ύπαρξή μας,
δημιουργούμε πρόβλημα, είμαστε πρόβλημα,
υπάρχουμε και εμείς,
είναι η ώρα και η ευκαιρία μας να φανούμε.
Αυτό είναι το μήνυμα;

Άλλωστε πως θα μπορούσαν ποτέ οι δολοφόνοι να οργανώσουν μια απλή ειρηνική πορεία;
(είναι απόβλητοι και απεχθείς)

Είμαστε απόβλητοι και απεχθείς όμως υπάρχουμε κι εμείς.
Η δημοσιότητα είναι μεγάλη απόλαυση.
«Το μέσο είναι το μήνυμα».

Αυτό μοιάζει να λένε;
Μοιάζει σχεδόν με εθιμοτυπική κοινωνική φόρμουλα.
Μοιάζει να προκαλούν και να ελέγχουν τα όρια ...

Είστε εδώ; μας ακούτε; μας βλέπετε;

Παλεύουν για ένα δύσκολο ανύπαρκτο μοναχικό δειλό απελπισμένο … νόημα;
Παλεύουν για ένα (ανύπαρκτο) νόημα (;)

Δεν έχουν άλλη επιλογή, έχουν ;
Μια οργισμένη, μια θυμωμένη διαδήλωση είναι η ευκαιρία τους;
Μοιάζει σχεδόν σαν κοινωνικό εθιμοτυπικό.
Έτσι θα δείξουν πως υπάρχουν ... ;
Έτσι θα δείξουν πως ...
Έχουν να δείξουν τίποτα ; έχει να δείξει τίποτα αυτό το τυφλό acting out ;


Από τη μία η εικονική πραγματικότητα, αυτή η φαντασματική, η φασματική διάσταση της γλώσσας, των φαντασιώσεών μας, των επιθυμιών μας, των εικόνων του γλωσσικού-συμβολικού δικτύου που κουβαλάμε, και από την άλλη … ο άλλος, οι άλλοι, ο Άλλος, ένας άλλος κόσμος, πολλοί άλλοι κόσμοι.
Αλληλεπιδρούμε με αυτούς λες και δεν υφίστανται πραγματικά, λες και δεν υπάρχουν πραγματικά, λες και είναι άυλες, ασώματες οντότητες ενός εικονικού κόσμου, ενός κόσμου ατιμωρησίας, λεκτικής και φαντασιακής αυθαιρεσίας, εικονικής «συνάντησης».


Που μπορούμε να συναντηθούμε πραγματικά; πως μπορούμε να συναντηθούμε; να δούμε τον κόσμο με τα μάτια του άλλου; να νιώσουμε τον κόσμο σαν να είμαστε αυτός, σαν να είμαστε αυτοί, σαν να είμαστε ο άλλος;


Υπάρχει χώρος γι’ αυτό; υπάρχει χρόνος γι’ αυτό; υπάρχει φροντίδα γι’ αυτό; υπάρχει φροντίδα γι’ αυτή την βασική επικοινωνία, γι’ αυτή τη βασική και συνεχή ενημερότητα, όπου εγώ κι εσύ μπορούμε να νιώσουμε ότι είμαστε ο εαυτός μας, ότι έχουμε μιλήσει και ότι έχουμε ακουστεί, ότι μας έχουν δώσει, ότι μας έχουμε δώσει το ζωτικό μας χώρο, και χρόνο, ότι μας έχουμε δώσει την αποδοχή που έχουμε ανάγκη, την αναγνώριση που έχουμε ανάγκη, την αξιοπρέπεια που έχουμε ανάγκη. 
Υπάρχει κάποιος απλός τρόπος γι’ αυτό;

«Μπορούμε να κάνουμε διαχωρισμό, με κάποιο απλό τρόπο,
μεταξύ του πραγματικού (άλλου) και της εικόνας που έχουμε για αυτόν;
Αυτή η εικόνα υπερ-καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο βιώνω τον πραγματικό (άλλο)
και ακόμα περισσότερο, επηρεάζει τον τρόπο που (ο άλλος) βιώνει τον εαυτό του.»

Κυπριωτάκης Νίκος

Ω! Τι κόσμος μπαμπά!

Κάποιες φορές είναι αδύνατο να αρθρώσει κανείς αυτό που νιώθει με λέξεις. Πόσο μάλλον να το εξηγήσει στους άλλους. Πόσο μάλλον όταν αυτοί οι άλλοι είναι τα ίδια τα παιδιά.

Τι να πούμε σε σας, τα παιδιά, για όσα συνέβησαν, συμβαίνουν και ίσως συμβούν γύρω σας. Πού να κοιτάξετε για να καταλάβετε τι σημαίνει δικαιοσύνη, αδικία, παράλογο και λογικό; Είναι εύκολο να διαχωρίσετε μέσα σας το σωστό από το μη σωστό όταν βλέπετε συμπεριφορές που έχουν τραγικές επιπτώσεις πάνω σε άλλους συνανθρώπους μας;

Τελικά τι είναι η δημοκρατία και πώς διασφαλίζεται; Η μαγική αυτή λέξη, καύχημα των αρχαίων ημών προγόνων, έχει γίνει πια πολύ δύσκολη υπόθεση... Γι' αυτή τη λέξη έχει χυθεί πολύ αίμα. Πόσο ακόμα θα χυθεί κανείς δεν ξέρει. Όσο περνούν τα χρόνια και οι εποχές τόσο πιο δύσκολη γίνεται αυτή η υπόθεση.

Τι μένει λοιπόν να σας πούμε, παιδιά, όταν κι εμείς οι ίδιοι τα έχουμε χαμένα; Μπορούμε να σας πούμε να κοιτάξετε γύρω σας, να δείτε τι ωραίος κόσμος είναι αυτός στον οποίο κάθε μέρα σας καταδικάζουμε να ζείτε: χρεωκοπίες, spread, περικοπές μισθών, ανεργία, ανασφάλεια, φόβος, αλλά και σπασμένες βιτρίνες, κουκουλοφόροι γνωστοί άγνωστοι, βόμβες και διαδηλώσεις, πανώ και συνθήματα. Ένας πλανήτης σε αποσύνθεση, μια Ελλάδα, άλλοτε λίκνο του πολιτισμού, διαλυμένη μεταφορικά και κυριολεκτικά.

Τι ζητάμε τώρα από σας; Α, βέβαια, σας ζητάμε να διαβάζετε, να δίνετε εξετάσεις, να περνάτε στο Πενεπιστήμιο. Σας ζητάμε να γίνετε καλοί κι ευυπόληπτοι πολίτες. Και δεν σκεφτόμαστε ότι το ίδιο το σύστημα που έχει διαμορφωθεί σας έχει ήδη καταδικάσει. Και δε συζητάμε μαζί σας. Δε σας γνωρίζουμε.

Σε μια γνήσια δημοκρατία είναι δικαίωμα και υποχρέωση κάθε πολίτη να εκφράζει τη γνώμη του για τα κοινά. Αυτό προσπάθησαν να κάνουν οι τόσοι συμπολίτες μας την περασμένη Τετάρτη, βλέποντας ότι το πολιτικό σύστημα, πιο σαθρό από ποτέ, καταρρέει, συμπαρασύροντας εκτός από την οικονομία και την ελπίδα. Χιλιάδες πολίτες της Ελλάδας ένωσαν τις φωνές τους, εκφράζοντας την αγανάκτησή τους για όσα συμβαίνουν. Συνταξιούχοι, εργαζόμενοι, νέοι και μεγαλύτεροι, όλοι κάποιοι από μας, σαν κι εμάς.

Τι ήταν αυτό που οδήγησε όμως στο θρήνο για τις αδικοχαμένες ζωές των συνανθρώπων μας; Πώς μπορεί κανείς να εξηγήσει κυρίως στις οικογένειες των θυμάτων αυτών τι και γιατί συνέβη; Ένα είναι σίγουρο: δεν μπορεί κανείς να αφαιρεί ζωές στο όνομα καμιάς αγανάκτησης και καμιάς διαδήλωσης. Το σίγουρο είναι ότι αυτό το ήξεραν καλά εκείνοι που έκαναν αυτήν την - όπως όλα δείχνουν- εκ προθέσεως εγκληματική ενέργεια.
Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να κάνουμε εννοιολογικούς διαχωρισμούς:

Άλλο δημοκρατικό δικαίωμα, άλλο εξαναγκασμός.
Άλλο Θυμός και αγανάκτηση, άλλο βία και έγκλημα.
Είναι πολύ επικίνδυνο να μπερδεύονται στο όνομα της "τάξης" οι διαδηλωτές με τους όποιους ταραξίες κι εγκληματίες και στο όνομα του -κατά τα άλλα δικαιολογημένου- θυμού να συγχέονται οι διαδηλώσεις με τα εγκλήματα...

Αυτό που σίγουρα αξίζει να σκεφτούμε είναι ποτέ δε χάνεται τίποτα αν εμείς οι ίδιοι δεν επιλέξουμε να το χάσουμε. Και όπως φαίνεται, το μόνο πράγμα που κατ' επιλογήν μπορούμε να κρατήσουμε ή να μην κρατήσουμε είναι η αξιοπρέπειά μας και ο αυτοσεβασμός μας. Και καλώς ή κακώς αυτό είναι ζήτημα παιδείας.

Οι άνθρωποι που σήκωσαν το χέρι εναντίον συνανθρώπων τους εκμεταλλευόμενοι τη γενικότερη αναστάτωση που εκ φύσεως φέρνει μια τόσο μαζική διαμαρτυρία δεν εγκλημάτισαν μόνο εναντίον του φυσικού δικαιώματος στη ζωή των συγκεκριμένων ανθρώπων. Περαιτέρω εγκλημάτισαν κατά του δημοκρατικού πολιτεύματος και κατά όλων εκείνων που διαμαρτύρονταν στους δρόμους. Γιατί σκόπευσαν να συνδέσουν στη δυνείδησή μας μια ειλικρινή διαμαρτυρία με ένα αποτρόπαιο έγκλημα. Ακόμα πιο βαθιά δε σεβάστηκαν τον ίδιο τους τον εαυτό. Γιατί τον καταδίκασαν στα ισόβια δεσμά μιας τόσο βίαιης πράξης.

Φεύγουμε λοιπόν από τους δρόμους και ξαναγυρίζουμε στο σχολείο όχι γιατί είναι το καλύτερο δυνατό, όχι γιατί ο στόχος είναι να γίνει κανείς καλύτερος μαθητής, αλλά καλύτερος άνθρωπος.
Γυρνάμε στις αίθουσες,εκεί όπου μπορεί ακόμα να ακουστεί η αλήθεια:

Ότι η δημοκρατία περνά μέσα από την παιδεία.
Ότι η βάση για μια υγιή κοινωνία είναι ο διάλογος.
Ότι στο πλαίσιο της δημοκρατίας ο πολίτης μπορεί και πρέπει να ασκεί τα πολιτικά του δικαιώματα, να εκφράζει ελεύθερα τη γνώμη του, να διαφωνεί, όταν χρειάζεται, αλλά και να συμβιβάζεται για το καλό του συνόλου.
Ότι στη δημοκρατία δεν έχει θέση η βία εναντίον οποιουδήποτε.
Ότι έχουμε όλοι την υποχρέωση να διαφυλάττουμε αυτό το αγαθό που λέγεται δημοκρατία με το να κοιτάμε κατάματα μέσα μας, με το να κάνουμε πιο πολύ αυτοκριτική παρά κριτική, με το να μην αφήνουμε την καταστροφική μανία να κυριεύει τα πάντα, ειδάλλως δε μιλάμε για κοινωνία, αλλά για ζούγκλα.

Αυτή είναι η αλήθεια που πρέπει να ακουστεί σε σας και να μπει μέσα σας. Αυτή είναι η αλήθεια που θα πρέπει κι εσείς να φωνάξετε με τη σειρά σας, απέναντι σε όλους αυτούς που κλέβουν το μέλλον σας.

Πάντα υπάρχει περιθώριο για αγώνα. Αγώνα για δικαιοσύνη, ισότητα, ελευθερίες. Κι ο αγώνας πριν φτάσει έξω ξεκινά από μέσα μας. Αν δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να αλλάξουμε όσα συνέβησαν, μπορούμε όμως να διδαχθούμε από αυτά. Κι αυτό το μάθημα πέρα από τα λόγια πρέπει να φανεί στην πράξη. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς στον εαυτό μας και για τον εαυτό μας. Κι αυτό χρειάζεται σύνεση και δύναμη. Και πάνω από όλα ΠΑΙΔΕΙΑ.

Ποτέ δεν είναι αργά για τη γνώση. Πόσο μάλλον για τους μαθητές. Πόσο μάλλον για μας τους μεγάλους...

Περιβαλλοντική Ομάδα - Παρουσίαση

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ 2009-2010

"Θαλάσσια και Παράκτια Οικοσυστήματα-Παραλία Μαρκοπούλου"

Υπεύθυνη Καθηγήτρια:
Μέμμου Ιωάννα ΠΕ05

Καθηγητές που συνεργάστηκαν:
Κυπριωτάκης Νικόλαος ΠΕ04
Σάρδη Χαρά ΠΕ04
Στερκούδη Άννα ΠΕ04
Διακομή Κατερίνα ΠΕ08
Μίχα Γεωργία ΠΕ00.

Μαθητές της Β’ που συμμετείχαν: 1) Νικολάου Δημήτριος 2) Νικολάου Παναγιώτης 3) Νούρτσε Κριστιάν 4) Ντρίζα Ελευθερία 5) Ορφανού Λουκία 6) Παπακωνσταντίνου Μαρία 7) Περιστέρης Δημήτριος 8) Πετούρης Πέτρος 9) Πίντζος Σταμάτιος 10) Πίντζος Σωτήριος 11) Πίντζου Σοφία 12) Πολύζου Δήμητρα 13) Πρίφτη Κλεγντη 14) Ρούσσου Θεοχάρη 15) Σάββας Αναστάσιος 16) Σιδέρη Βασιλική 17) Σουλιώτης Γεώργιος 18) Σουλιώτης Ιωάννης 19) Σουλιώτης Κωνσταντίνος-Παναγιώτης 20) Στάθη Ζωή 21) Στάθης Βασίλειος

ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΘΕΜΑΤΟΣ
Η περιβαλλοντική ομάδα άρχισε τις δραστηριότητές της τον Οκτώβριο του 2009. Η επιλογή του θέματος οφείλεται στα πρόσφατα βιώματα των μαθητών από τις θερινές διακοπές αλλά και στην αγωνία τους για τη διατήρηση της φυσικής ομορφιάς και της ποιότητας ζωής στην παράκτια ζώνη του Δήμου Μαρκοπούλου.

ΣΤΟΧΟΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ
Γνωστικοί
- Να κατανοήσουν οι μαθητές τη δομή και τη λειτουργία των θαλασσίων παράκτιων οικοσυστημάτων
- Να γνωρίσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα θαλάσσια παράκτια οικοσυστήματα και τις αιτίες που τα προκαλούν καθώς και τους τρόπους προστασίας τους
- Να γνωρίσουν τους φορείς και τις υπηρεσίες που ασχολούνται με τη διαχείριση των παραθαλάσσιων οικοσυστημάτων ώστε να αντλούν στοιχεία και πληροφορίες για την έρευνά τους
- Να εξοικειωθούν στη χρήση νέων τεχνολογιών και Η/Υ
Ψυχοκινητικοί
- Να εξερευνούν και να στηρίζουν τα αποτελέσματα της έρευνάς τους
- Να παρατηρούν και να καταγράφουν στοιχεία
- Να διατυπώνουν εύστοχες ερωτήσεις και να αναζητούν απαντήσεις από τους ειδικούς
- Να παρουσιάζουν τα αποτελέσματα της εργασίας τους μέσα από κείμενα και καλλιτεχνικά δρώμενα
- Να μάθουν να εργάζονται ομαδικά μέσα από την συλλογική συνεργασία, να θέτουν στόχους και να τους πραγματοποιούν
Συναισθηματικοί
- Να ευαισθητοποιηθούν οι μαθητές στα θέματα υποβάθμισης του περιβάλλοντος
- Να αναλάβουν πρωτοβουλίες –τώρα ως μαθητές- αλλά και μελλοντικά, ως σκεπτόμενοι πολίτες για την προστασία του φυσικού κόσμου που τους περιβάλλει
- Να νιώσουν τη χαρά της συμμετοχής στην ομάδα αλλά και των αντίστοιχων υποχρεώσεων που αυτό συνεπάγεται
- Να μάθουν να εργάζονται συλλογικά σεβόμενοι την διαφορετικότητα της ομάδας
- Να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους και να εκφράσει ο καθένας τις προσωπικές του απόψεις για την σωστή διαχείριση των φυσικών πόρων.

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
Στο ξεκίνημα της εργασίας μας , τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες με στόχο τη συλλογή πληροφοριών για διαφορετικά υποθέματα όπως: ιστορική αναδρομή της παραλίας Μαρκοπούλου, μορφολογία της παραλίας, στοιχεία του θαλάσσιου και παράκτιου οικοσυστήματος, ρύπανση και ειδικότερα προβλήματα της περιοχής.
Πραγματοποιήθηκαν δύο επισκέψεις:
–Η πρώτη στο ΚΠΑΕ ( Κέντρο Περιβαλλοντικής Αγωγής και Ευαισθητοποίησης της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών –www.kpae.gr ) στη Βουλιαγμένη, όπου οι μαθητές παρακολούθησαν ένα πλήρες περιβαλλοντικό πρόγραμμα που εκπονήθηκε από την Παιδαγωγική ομάδα του ΚΠΑΕ, περπάτησαν στις βραχώδεις αλλά και αμμώδεις ακτές που διαθέτει η περιοχή, με πολύ κέφι συνέλλεξαν δείγματα από την παραλία αλλά και μέσα από τη θάλασσα χάρη στον ειδικό εξοπλισμό που τους δόθηκε, τα οποία στη συνέχεια μελέτησαν στις ψηφιακές κάμερες-μικροσκόπια. Τέλος απόλαυσαν τα αναψυκτικά και τα μικρά κεράσματα που τους προσφέρθηκαν σε ένα περιβάλλον ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και συμμετείχαν σε ομαδικά παιχνίδια.
–Η δεύτερη στο ΕΛΚΕΘΕ, όπου οι μαθητές παρακολούθησαν με πολύ ενδιαφέρον το αντίστοιχο πρόγραμμα, στο τέλος του οποίου συμμετείχαν στη συζήτηση με εύστοχες ερωτήσεις και παρατηρήσεις, κράτησαν σημειώσεις και έλαβαν έντυπο υλικό για την εργασία τους.
Επιπλέον δεχθήκαμε, κατόπιν προσκλήσεως μας, την επίσκεψη του Αντιδημάρχου κ. Δαρεμά, από τον οποίο οι μαθητές πήραν συνέντευξη σχετικά με τα ειδικότερα προβλήματα της παραλίας Μαρκοπούλου.
Τέλος επισκεφθήκαμε την παραλία μας, μοιράσαμε σημειώματα προς τους ιδιοκτήτες σκαφών, προκειμένου να τους ευαισθητοποιήσουμε ενόψει της θερινής περιόδου, αλλά και αφίσες που οι μαθητές ετοίμασαν γι’ αυτό το σκοπό.
Οι μαθητές παρουσίασαν τα αποτελέσματα της εργασίας τους στην υπόλοιπη μαθητική κοινότητα, στο κλειστό γυμναστήριο του σχολείου, στις 11.05.2010, σε μορφή power point, με προβολή σε οθόνη, απαγγελία συμπληρωματικών κειμένων και μουσική υπόκρουση.

ΘΑΛΑΣΣΑ

Σχόλια για την εφημερίδα μας από άλλα σχολεία ...

Φίλε Νίκο,

διάβασα την εφημερίδα που εκδώσατε και μου έκανε μεγάλη εντύπωση! Η αισθητική, η αρθογραφία, και η συνολική εικόνα είναι τόσο επαγγελματική ώστε δεν μπορώ παρά να επιβραβεύσω αυτή την τόσο άψογη παρουσίαση του μαθητικού και εκπαιδευτικού δυναμικού του 1ου Γυμνασίου Μαρκόπουλου.

Αυτή λοιπόν η σχολική εφημερίδα αποδεικνύει πόσο εύκολο είναι να προσομοιάσει ένα μαθητικό έντυπο σε ένα οποιοδήποτε επαγγελματικό έντυπο, αν υποστηριχθεί ανάλογα.

Εγώ ωστόσο θα προτιμούσα μια πιο χαλαρή δουλειά με τον αέρα, την αφέλεια και τις ενδεχόμενες αστοχίες ή ατέλειες μια έκδοσης παιδιών των ηλικιών του γυμνασίου. Μου έλλειψε κάτι που να μυρίζει «παιδιά», μου έλλειψε μια παιδική - νεανική αντίρρηση, μου έλλειψε ο «μέσος» μαθητής, γιατί όχι και ο «θυμωμένος» μαθητής.

Ίσως όμως και να παρασύρομαι από τον αέρα που αποπνέει η δική μας γειτονιά στα Πατήσια, με πολύ πιο έντονα τα προβλήματα της νεανικής ηλικίας λόγω συσσωρεμένων κοινωνικών και τοπικών προβλημάτων.


Ανεξάρτητα με την δική μου αντίληψη για το σχολικό έντυπο, η προσπάθειά σας εύχομαι να προχωρήσει, να εμπνεύσει και να αποτελέσει μια ακόμα προέκταση των δυνατοτήτων των μαθητών σας, πράγμα που είναι και ο σκοπός της παιδείας.

Φιλικά και ειλικρινά
Χρύσα Χατζηϊωάννου
Λέξεις Καρτέλας
8ο Γυμνάσιο Αθηνών

Η εφημερίδα μας σας περιμένει!

Πώς Να Κατεβάσετε Video Από Το Youtube Και Να Τα Μετατρέψετε Σε Τύπο Της Επιλογής Σας.

1.Πηγαίνετε στο http://www.youtube.com/

2.Δείτε το video που θέλετε.Ο σκοπός είναι να τελιώσει η ΡΟΖ μπάρα κάτω απο το video.

3.Όταν τελιώσει η η ροζ μπάρα,πατηστε στον Internet Explorer την επιλογή ''Εργαλεία'' ή ''tools'' και αμέσως μετά κλικ στο ''Επιλογές Internet'' ή ''Internet Options'' ,όπως βλεπετε στην παρακάτω εικόνα.

4.Αφού ακολουθήσατε τα παραπάνω βήματα πρέπει να ειστε στο ''Επιλογές Internet -->Γενικά'' ή ''Internet Options-->General'',όπως στην εικόνα παρακάτω...

5.Στην καρτέλα ''Γενικά'' πατήστε στο ''Ιστορικό Περιήγησης'' ή ''Browsing History'' tην επιλογή ''Επιλογές'' ή ''Settings'',όπως βλέπετε στο κόκκινο κουτί στην παραπάνω φωτογραφία.

6.Στη συνέχεια πατήστε ''Προβολή Αρχέιων'' ή ''View Files''.

7.Εδώ πολύ πιθανών να σα βγάλει ένα κατεβατό από αρχεία πολλών τύπων(Temporary Internet Files).Ταξινομήστε τα κατά φθίνουσα σειρά(Από το μεγαλύτερο προς το μικρότερο) κάνοντας δεξί κλικ-->Ταξινόμηση κατά--->Μέγεθος-Φθίνουσα Σειρά.

Temporary Internet Files

8.Το video που είδατε προηγουμένως στο youtube έχει μια ονομασία ''...videoplayback...'' κάπως έτσι...

9.Κάντε το αντιγραφή και επικκόληση στην επιφάνεια εργασίας.

10.Μετα κατεβάστε το Format Factory. Link:http://www.brothersoft.com/download-formatfactory-98431.html

11.Εγκαταστήστε το και ανοίξτε το το Format Factory.exe

12.Μόλις το ανοίξετε το κεντρικό μενού στα αριστερά σας έχει τις επιλογές μετατροπής

13.Επιλέξτε την επιλογη ''Ήχος'' και μετά ''Όλα σε mp3'' άμα θέλετε να μετατρέψετε το video σε mp3.Εχει και περισσοτερες επιλογές ώστε να μετατρέψετε το video σε ό,τι τύπο θέλετε.

14.Μετά κλικ στο Προσθήκη αρχείου και φορτώστε το video πυ κάνατε επικκόληση στην επιφάνεια εργασίας.μετα πατήστε ''οκ'' και ''Εναρξη''.Το video μετετρέπετε σε mp3.

15.Μόλις τελιώσει η μετατροπή,πατήστε ''Φάκελος Εξαγωγής''πάνω δεξιά.Εκεί είναι το video που είδατε παραποιημένο σε mp3.

Σημείωση:Στα Temporary Internet Files κάθε φορά που κάνετε αντιγραφή το αρχείο που θέλετε να μετατρέψετε καλό είναι να το σβήνετε αφού κάνετε την επικκόληση να το σβήνετε από τα Τemporary Internet Files γιατί μπορει να μπερδευτήτε.

14ος Πανελλήνιος Μαθητικός Διαγωνισμός ΛΥΣΙΑΣ

Για Δημοτικά Σχολεία, Γυμνάσια και Λύκεια
υπό την αιγίδα
του Υπουργείου Παιδείας, δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων

12 - 26 Μαρτίου 2010
Πληροφορίες: 210-6186000 (εσωτερικό 0523, κα Αλβέρτη και 0554, κα Σαββίδου)

Κάντε κλίκ εδώ

Οργανωτές: Εκπαιδευτήρια Δούκα, Microsft Hellas, ΟΤΕ, Info-Quest

Παράλληλα λειτουργεί και ο καθημερινός διαγωνισμός Λυσίας Quiz

Vegetarian Starter Kit

Η οργάνωση PeTA

(People for the Ethical Treatment of Animals)

με ένα μεγάλο και καλά οργανωμένο δίκτυο ιστοχώρων
έχει αναλάβει δράση ώστε να μας ευαισθητοποιήσει
σχετικά με τη ... "διατροφή των σφαγείων"

Ένα σωρό διασημότητες και αστέρες δραστηριοποιούνται γι' αυτό στην Αμερική

Ας ξεκινήσουμε με ένα αλληλεπιδραστικό
"σημείο εκκίνησης" για (υποψήφιους) χορτοφάγους
σε ένα είδος Quiz

Ο Paul McCartney
(άραγε γνωρίζετε τους θρυλικούς Beatles ; - ασφαλώς και τους γνωρίζετε βέβαια)
και άλλοι αστέρες μας περιμένουν,
για μια γνωριμία με το φαγητό μας στο

Vegetarian Starter Kit

Τα μικρότερα αλλά και τα μεγαλύτερα παιδιά

μπορούν να επισκεφτούν το PeTAKids

Εκεί υπάρχουν και πολύ όμορφα παιγχνίδια ευαισθητοποίησης

στο http://www.petakids.com/games.asp

Δεν νομίζω να υπάρχει διάκριση μεγάλη

ανάμεσα στην ηθική συμπεριφορά προς τα ζώα

(και το περιβάλλον γενικότερα)

και σε αυτήν προς τους ανθρώπους

Κυπριωτάκης Νίκος (περί διατροφής)