Οι ποινές στα σχολεία…

γράφει η Κυβέλη Ταλιουράκη, Γ5

Οι ποινές στα σχολεία … 

... είναι αρκετά δίκαιες, αν είναι η μόνη λύση τις περισσότερες φορές, όμως, αυτό εμείς τα παιδιά δεν το καταλαβαίνουμε, συνήθως. Όταν κάνουμε υπερβολική φασαρία ή δεν ακολουθούμε γενικούς κανόνες σωστής συμπεριφοράς, οι καθηγητές χρειάζεται να μας επιπλήξουν. Αυτό το κάνουν για να αποκτήσουν «τον έλεγχο».

Από τη λέξη «έλεγχος», βέβαια, ξεκινούν όλα. Μετά την επιβολή μιας ποινής, εμείς τα παιδιά εκδηλώνουμε διάφορες αρνητικές, κυρίως, αντιδράσεις. Θέλουμε να ικανοποιείται πάντα η επιθυμία μας και να έχουμε συνεχώς «το πάνω χέρι» εμείς.

Βέβαια, καλό θα ήταν οι καθηγητές να προσεγγίζουν τους μαθητές προσεκτικά, προσπαθώντας να έρθουν πιο κοντά τους και χωρίς προκατάληψη, ώστε μη φτάνουμε σε αυτό το σημείο αντίδρασης. 

Δεν εννοώ οι καθηγητές να καλοπιάνουν τους μαθητές με το να αστειεύονται μαζί τους και να τους απευθύνουν συνεχώς το λόγο, υποκριτικά σχεδόν, νομίζοντας ότι έτσι εξασφαλίζουν την αποδοχή των παιδιών, καθώς, με αυτόν τον τρόπο, τα απωθούν ακόμα περισσότερο. Αντίθετα, πρέπει να είναι αληθινοί προς τα παιδιά.

Το σωστό, κατά τη γνώμη μου, θα ήταν οι ποινές να χρησιμοποιούνται ως ύστατη λύση κι όχι ως πανάκεια. Όταν ένας καθηγητής επιβάλλει μια ωριαία αποβολή στο μαθητή, πρέπει να δίνει μεγαλύτερη προσοχή στο ποιος πρέπει να χρεωθεί την ποινή, γιατί πολλές φορές, χωρίς να έχουν διαπιστώσει ποιος είναι «ο ένοχος» επιβάλλουν ποινή στο «συνήθη ύποπτο», πράγμα άδικο.

Επίσης, δεν πρέπει να αποβάλλουν από το μάθημα κάποιον οποτεδήποτε, αλλά να σκέφτονται πολλούς παράγοντες μέχρι να φτάσουν στην απόφαση αυτή, καθώς συνήθως το παιδί εκείνη τη στιγμή δεν καταλαβαίνει τι κάνει, άρα αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία.

Τέλος, είναι αναμενόμενο οι καθηγητές να έχουν προσδοκίες από τα παιδιά, όμως αυτές θα πρέπει να τις προσαρμόζουν στις δυνατότητες των παιδιών.

http://www.theschooligans.gr