Οι ευχές των εορτών
μάλλον παρεξηγημένες,
μάλλον τετριμμένες πια,
συνήθως σταματούν σε κάποιο χαμόγελο, λάμπουν όπως οι βιτρίνες,
όμως συνήθως δεν κρύβουν τίποτα περισσότερο από τον ήχο τους,
που μοιάζει να ρέει αμήχανα
από αμήχανους ανθρώπους
που δεν μπορούν να επικοινωνήσουν πραγματικά...
Αλήθεια οι ευχές που εικονίζονται εδώ σας μοιάζουν για τέτοιες;
Είναι κι αυτές γυαλιστερό περιτύλιγμα χωρίς περιεχόμενο;
Θα μπορούσε κανείς να συγχωρήσει τα λάθη τους; την αλήθεια τους;
Θα μπορούσε κανείς να διαλέξει έστω και μια από αυτές; να την πιστέψει; σαν ένα ψίθυρο να τη σκορπίσει στο σύμπαν;
Τι θα άλλαζε αν γινόταν αυτό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου